Anno Christi.
DCLXV. Colmanus, Scotis suis in Inis-bofindia relictis, Anglicæ gentis mona-

chis novum paravit cænobium, quod Inui geo vel potius Muigeo (ut pose
tea, ad annum DCXCVII.) appellatum Beda confirmat. Tom. 6. pag. 535.
Magunciam, Magunensem et Maionensem abbatiam scripior vitæ Geraldi
Saxonis nominat: de eodem addens : “Ad Magunensem ecclesiam ipse
cum suis devenit. Ibi quoque sanctissimus vir usque in finem vitæ mo-

ram trahens, in amore Dei et proximi permansit.”
Sæviente pestilentia, Dermitius et Blathmac Hiberniæ reges, ibid. pag. 515.

Fechinus Fouriæ abbas, Aileranus sive Eleranus sapiens, Cronanus filius
Silni, duo abbates Clonenses Colmanus Cass et Cummenius, cum aliis
multis inter quos vitæ Geraldi scriptor sororem illius Sigresiam, cum
centum sanctimonialibus de ejus collegio, et quinquaginta ejusdem Geral-
di, in Elitheriensi monasterio discipulos, connumerat) e vita sublati suut.

Ibid. pag. 537-541.
DCLXVII. Theodorus, Tharsi in Cilicia natus, sub finem hujus anni Romæ sub-

diaconus ordinatus, Romanam suscepit tonsuram. Ibid. pag. 488.
DCLXIX. Cummineus Albus, sextus abbas Hyensis, obiit. Successit Pailbeus,

ann. X. Ibid. pag. 245.
DCLXX. Oswio Nordanhumbrorum regi defuncto successit filius Egfridus: qui

mox post patris obitum deficientes Pictos subegit. Ibid. pag. 208.
Kenewalchius occiduorum Saxonum rex Berthualdo primo e gente Anglo-

rum Glastoniensis monasterii abbati, Theodoro Cantuariensi archiepis-

copo intercedente, Ferrameriam donavit. Tom. 5. pag. 137—140. 152.
Fiacrius Hibernus, ad Pharonem Meldorum episcopum profectus, in Gallia

claruit. Tom. 6. pag. 255. 511,512.
Molingus, secundus Fernensis archiepiscopus, in Hibernia floruit. Ibid.

pag. 425.

DCLXXIII. Beda natus est in Girwensi territorio, non longe a Tinæ fluminis

ostio. Ibid. pag. 139. 516.
DCLXXIV. Hiberniam sanctis viris plenam fuisse, ad hunc annum Marianus

Scotus annotat : toin. 6. pag. 281. Ex quibus quartus sanctorum ordo

constitui poterit.
DCLXXV. Ositha, a Monenna sive Modwenna instituta, et Edithæ virginis

Anno Christi.
DCLXXIX. Failbeus septimus abbas Hyensis obiit. Successit Adomnanus ac.

torum Columbæ scriptor ann. XXV. Tom. 6. pag. 245.
DCLXXX. Adamnanus alius, et ipse Scotus sive Hibernus, in Coludiensi sive

Coldinghamensi monasterio, vitam exegit severissimam. Ibid.
DCLXXXI. Trumwinus provinciæ Pictorum, quæ tunc Anglorum erat imperio

subjecta, episcopus a Theodoro Cantuariensi præsule est ordinatus. Ibid.

pag. 203.

concessa.

Duæ chartæ Glastoniensi cænobio, cujus abbas tum erat Hemgislus sive

Hemgiselus, hoc anno inveniuntur concessæ. Heddæ Wintoniensis epis-
copi una, cum consensu Cedwallæ tum pagani facta. Altera Baldredi
reguli, ex consensu ejusdem Heddæ et Aldhelmi Malmesburiensis abbatis

Tom. 5. pag. 138.
Coludiense sive Coldinghamense commune viris et fæminis cænobium in-

cendio est absumptum. Tom. 6. pag. 513.
DCLXXXIV. “Egfridus rex Nordanhumbrorum, misso Hiberniam cum exer-

citu duce Bertho, vastavit misere gentem innoxiam, et nationi Anglorum
semper amicissimam :" ut his ipsis verbis Beda Anglus retulit. Ibid.

pag. 276.

Ibid. pag.

A Theodoro Cantuariensi archiepiscopo Twifordiensis synodus juxta flu-

vium Alne est habita: cui Trumwinus Pictorum episcopus interfuit.

Ibid. pag. 208.
DCLXXXV. Cuthbertus episcopus ordinatus est: qui Coldinghamensis incendii

motus exemplo, omne suis muliebre interdixit consortium, fæminarum-
que ab ecclesiæ suæ ingressu penitus amovit introitum.

513.
Chartæ donationis ab Egfrido rege Cuthberto concessæ Trumwinus Picto.

rum episcopus subscripsit. Tom. 6. pag. 208.
Alia quoque charta a Cadwalladro Britannorum rege Cantabrigiensi

academiæ eodem anno data fuisse fingitur. Tom. 5. pag. 159.
Egfrido Nordanhumbrorum rege (a fratruele suo Birdeo sive Brideo rege

Pictorum ; ut habet continuator Ninii) interempto ; Picti terram posses-
sionis suæ ab Anglis recuperaverunt. Unde Trumwinus, qui in eos epis-
copatum acceperat, cum suis qui erant in monasterio Abercurnig, ab eis

recessit. Tom. 6. pag. 202. 208.
DCLXXXVI. Cædvalla, qui paganus ille regulus fuisse videtur, cujus ad annum

DCLXXXI. facta est mentio, Kentwino in regno occiduorum Saxonum

successit. Tom. 5. pag. 139.
DCLXXXVII. Kilianus Hibernus primus Wirtziburgensis episcopus factus est.

Tom. 6. pag. 279. 281.
DCLXXXIX. Kilianus, cum sociis suis Colonato et Totnano, VIII. Idus Julii

martyrio vitam finiit. Ibid. pag. 279.
DCXC. Aldhelmus Anglus, de tonsuræ et paschalis observationis controversia,

ad Geruntium Britannorum Cornubiensium regem scripsit epistolam.

Tom. 5. pag. 368. et tom. 6. pag. 489. 497.
DCXCII. " Adomnanum, decimo quarto anno post pausam Failbei ad Hiberniam

perrexisse,” in annalibus Ultoniensibus legimus : ut Columbiensium ni-
mirum cellas, Hyensi suo cænobio subditas, visitaret. Quo illud, in vita
Geraldi Saxonis, refero : “Sanctus abbas Adamnanus, post visitationem

totius Hiberniæ ad S. Geraldum perrexit ; ut fraternam cum eo contra-
VOL, VI.

RR

1

!

Anno Christi.

heret societatem. Cui S. Geraldus fundum cum fonte limpido contulit;
atque sibi suam commendavit ecclesiam, ut a persecutione laicorum post
obitum suum eam defensaret. Quod totum S. Adamnanus se completu-

rum promisit, atque opere complevit."
DCXCIIJ. Berthwaldus, Glastoniensis primum, deinde Raculvensis abbas, ad

Cantuariensem archiepiscopatum promotus est. Tom. 5. pag. 137, 138.
Egbertus Anglus ex Hibernia discedens, ubi sacris studiis operam dederat,

in Germaniam ad Prisones, Saxones et alios adhuc infideles populos con-
vertendos proficisci voluit. Sed eo impedito, Willibrordus, in Hibernia
quoque institutus, et undecim socii opus aggressi perfecerunt. Tom. 5.

pag. 456. 458. et tom. 6. pag. 276.
DCXCIV. Kiliani Wirtziburgensis episcopi discipulus Arnual in Gallia ; Adamna-

successor.

Anno Christi.

thianam quoque ecclesiam, Brigidæ nomine Deo dicatam, amplis posses-

sionibus dotavisse traditur. Tom. 6. pag. 257.
DCCXVI. Egbertus presbyter, qui in Hibernia peregrinam ducebat vitam, ad

Columbæ monasteria docenda perrexit : atque illos quoque qui insulam
Hy incolebant monachos Scoticæ nationis IV. Calendas Septembris, die
Sabbati, ad Romanum paschalis temporis observandi morem perduxit.

Ibid. pag. 244, 245.
DCCXVII. Dunchadus decimus abbas Hyensis obiit: et expulsio familiæ læ

sive Hyensis hujus insulæ trans Dorsum Britanniæ a Nectano sive Nai-

tano Pictorum rege facta est. Ibid. pag. 245.
DCCXVIII. Sextus cyclus paschalis 84. annorum incipit: a Britonibus adhuc

retentus. Tom. 6. pag. 244.
DCCXXI. Concilio Romano sub Gregorio II. habito, “ Fergustus sive Fergu-

sius potius, epi pus Scotiæ Pictus et Sedulius episcopus Britanniæ de

genere Scotorum," subscripserunt. Ibid. pag. 331.
Ina occidentalium Saxonum rex, Aldhelmi Schireburnensis tunc episcopi

consilio, Glastoniense denuo fundavit monasterium, ecclesiar. Petri et
Pauli ibidem construxit; multisque prædiis cænobitas et magno illo (quod

vocatur) donavit privilegio. Tom. 5. pag. 32. 133—135. 137. 139.
Inæ tempore Beorwaldus Glastoniensis fuit abbas, Hemgisli sive Hemgiseli

Ibid. pag. 137. 152.
Daniel Britannus a sede Congresburiensi, donante rege Ina et consentiente,

ad Wellensem sedem episcopatum transtulit; postremus in eo loco Bri-

tonum existens episcopus. Ibid. pag. 87. 540.
DCCXXXI. Mordacus Scotorum Albiensium rex mortuus est : et Beda anno

ætatis suæ LIX. historiam suam ecclesiasticam terminavit : quo tempore,
Britonum complures in gente Nordanhumbrorum, depositis armis, mo-
nasticæ disciplinæ subdere se cæperunt; atque inter Anglos ibidem,
Acca in ecclesia Hagustaldensi episcopatum gessit, Pecthelmus in Candi-
da Casa sive Whit-hernia, quæ nuper multiplicatis fidelium plebibus,
in sedem pontificatus addita, ipsum primum Anglorum ibi habuit antisti-
tem :" Albienses vero Scoti, suis contenti finibus, nihil contra gentem

Anglorum moliti sunt. Tom. 6. pag. 202—206. 254. 516.
DCCXXXV. Pecthelmo episcopo Candidæ Casæ defuncto successit Frithwaldus.

Ibid. pag. 206.
DCCXLIII. Regulæ monasticæ Kiarani filii artificis et Brendani filii Findloge

in Hibernia usus propagatus est. Ibid. pag. 484.
DCCLVI. Eadbertus, qui et Egbertus, rex Nordanhumbrorum et Unnust sive

Oengus rex Pictorum, capta urbe Alcluit, Britones eam tenentes in dedi-

tionem receperunt. Ibid. pag. 376.
DCCLXI. Oengus ille rex Pictorum obiit. Ibid.
DCCLXIII. Frithwaldus Candidæ Casæ episcopus Nonis Maii ex hac vita de-

cessit : et XVI. Calendas Augusti successor illi datus est Pecthwinus.

Ibid. pag. 206.
DCCLXXV. Rumoldus Hibernus Mechliniæ a sicariis interemptus est. Ibid.

pag. 283.

DCCLXXVII. Pechtwinus Candidæ Casæ episcopus obiit. Ibid. pag. 206.
DCCLXXVIII. Æthelbertus Eboraci XVII, Calendas Julii Candida Casa ordi-
natus est episcopus. Ibid.

Anno Christi.
DCCXCI. Beadvulfus, post hunc, ejusdem ecclesiæ ordinatus est episcopus.

Tom. 6. pag. 206.
Duo Scoti de Hibernia cum mercatoribus Britannis ad litus Galliæ devene-

runt; viri et in secularibus et in sacris scripturis incomparabiliter eruditi :
ibid. pag. 279. a quorum altero Parisiensis academia in Gallia, ab altero

Ticinensis in Italia, sua sumpsit primordia.
Alcuinus gravissimam ad Æthelardum Cantuariensem archiepiscopum

scripsit epistolam. Tom. 6. pag. 75.
DCCXCIII. S. Albani sepulchrum, Anglo-Saxonibus hucusque incognitum,

extra ecclesiam memoriæ illius dicatam (cujus, ut sua ætate celebris, li-
bro 1. histor. cap. 7. Beda meminit) Calendis Augusti ab Offa Mercio-
rum rege inventum est, et martyris reliquiæ in ecclesiam illatæ. Tom.

5. pag. 178. 201. 377. et tom. 6. pag. 95-98.
Albanensis cænobii ab eodem rege posita sunt fundamenta, et nigrorum

monachorum conventus ibidem institutus: primo monasterii nondum ex-

tructi abbate ordinato Willegodo. Tom. 6. pag. 97.
Ab eodem rege, eodem hoc anno, Croylandensibus monachis charta data

legitur; in qua eos, tanquam fratres suos monachos de sancto Albano, in

clientelam suam accipit. Ibid.
DCCXCIV. Æthelredo Nordanhumbrorum rege occiso, provincia illa cessante

rectore per triginta tres annos et finitimis et Danis advenis præda facta

est. Ibid. pag. 206.
DCCXCV. Dani, qui et Nordmanni, maximam Hiberniæ partem populati, Re-

chrain sive Raclinensem insulam vastaverunt : ibid. pag. 527, 528. quo
tempore et Findanum Laginensem, cum sorore sua, captivum abduxe-

Ibid. pag. 277.
DCCC. Modanus et Medanus, germani fratres, apud Scotos vitam monasticam
egisse dicuntur. Ibid.

pag.

220.
Heathoredus, Anglo-Saxonum postremus, Candidæ Casæ episcopatum ob-

tinuit; postea enim Scoti, ex Hibernia (Nordanhumbranæ, ut videtur,
åvapxias tempore) in Gallovidiam influentes, Sodorensi in Mona insula

episcopo se putantur snbjecisse. Ibid. pag. 206.
DCCCII. Septimus cyclus paschalis 84. annorum incipit; in australi Cam-

bria adhuc retentus. Nam in Venedotiam sive borealem Cambriam ab El-
bodo episcopo Romana observandi Paschatis consuetudo est introducta.
Vid. Humfred. Lhuyd. fragment. Britann. descript. fol. 55. b. et chroni-

con Cambriæ, pag. 17.
A Kenulpho Merciorum rege ad Leonem III. pontificem, de sedis Cantua-

riensis jure metropolitico, missa est epistola. Tom. 5. pag. 91, 92.
DCCCIX. Elbodus, qui et Elvodugus, Venedotiæ antistes, obiit. Ibid. pag.

110. et tom. 6. pag. 374.
DCCCXII. Danorum sive Nordmannorum classis, Hiberniam invadens, victa et

fugata est. Tom. 6. pag. 277. 281.
DCCCXIV. Hungus filius Fergusii principatum in Pictos iniisse dicitur. Ibid.

pag. 258, 259.
Ab eo Athelstanum (nescio quem) Anglorum regem, in loco qui ab eo El-

stan-furd nomen obtinuit prælio commisso, occisum ferunt; signo crucis
S. Andreæ in aere apparente, quo Picti et Scoti, ad tantæ victoriæ memo-

runt.