Imágenes de páginas
PDF
EPUB

ETAS MUNDI IV.

PRIMI mensis die decimo quinto, Maii quinto, feria tertia, sub mediam noctem primogenitis in Ægypto cæsis, Pharao et servi ejus Israelitas omnes, cum suis facultatibus et ipsorum spoliis, quam citissime dimittunt: qui, eodem die, quo absoluti sunt 430. anni a prima peregrinatione majorum suorum, Abrahamo Charane discedente; postridie Paschatis, ad sexcenta millia peditum, virorum præter parvulos, ordine militari Ramesse profecti sunta.

Hinc stationes eorum a Mose describuntur; Numerorum capite trigesimo tertio, quas, ex Hebraicis nominum significationibus, mystice explicat Hieronymus in tractatu de 42. mansionibus ad Fabiolam, a quo ne in numeris stationum designandis deinceps dissentiremus, Ramessem primam appellare libuit: licet itineris statio nulla ea fuerit, sed terminus a quo profectionum initium erat deducendum. Sit igitur.

I. Ramesses: ubi Israelitæ a Josepho collocati fuerant"; et simul convenerunt omnes, qui vel cum Ægyptiis mixti habitabant, vel qui ad conquirendum stipulam dispersi fuerant per totam terram".

II. Succoth, ubi Moses mandata Dei de annuo Paschatis ritu, et primogenitorum consecratione, populo proposuite.

III. Etham, in extremitate deserti: quo perducti sunt,

a Exod. cap. 12. ver. 29, 30, 31. 37. 41. 51. Num. cap. 33. ver. 3.

b Gen. cap. 47. ver. 11. d Exod. cap. 5. ver. 12.

VOL. VIII.

c Exod. cap. 3. ver. 22.

e Ibid. cap. 13.

E

Domino antecedente eos interdiu in columna nubis, et noctu in columna ignis'.

IV. Pi-hahiroth, inter Migdolum et mare, e regione Baal-zephonis.

Hic Pharao cum exercitu suo Hebræos assecutus est. Mose sua virga aquas dividente, per medium maris rubri sive Erythræi in desertum Etami pervenerunt: quos Pharao et Ægyptii insecuti, ab aquis recurrentibus primo diluculo obruti sunt. Unde Israelitæ, eo die prorsus liberati e manu Ægyptiorum, quorum cadavera fluitantia viderunt in litore maris, Deum victoriæ auctorem cantico celebrarunt"; quod Apocalipsis capite quinto decimo, "Canticum Mosis servi Dei appellatur," omniumque, quorum uspiam memoria extat, primum est et antiquissimum. Factum vero hoc esse mensis primi die vigesimo primo, postremo videlicet azymorum, quo convocatio sancta ex Dei instituto erat habenda; constans Hebræorum, eaque veritati maxime consentanea, est sententia.

Hinc continuo tridui itinere (die videlicet 22, 23, 24. feria 3, 4, et 5.) Israelitæ per desertum Ethami processerunt, aquam non invenientesk.

V. Marah; ab aquarum amaritudine nomen sortita, ob quam, quum populus, qui aquarum defectum jam totum triduum sustinuerat, murmurare cœpisset; Moses, ligno in aquas amaras injecto, eas dulces effecit, populumque in futurum erudiit1.

VI. Elim; ubi erant duodecim fontes aquarum et septuaginta palmæ ; et castrametati sunt ibi ad aquas illas". VII. Mare rubrum".

SECUNDI mensis,

Die decimo quinto, Junii 4. feria quinta, pervenerunt Israelitæ ad stationem.

VIII. Sinis desertum; quod est inter Elima et Sinai.

f Exod. cap. 13. ver. 20, 21.

h Exod. cap. 15. ver. 1—21.

Ibid. cap. 14. ver. 30.
Ibid. cap. 12. ver. 16.

Exod. cap. 15. ver. 22. Num. cap. 33. ver. 8.
Exod. cap. 15. ver. 23-26.

m Exod. cap. 15. ver. 27. Num. cap. 33. ver. 9.
n Num. cap. 33, ver. 10.

Ubi quum ob victus penuriam murmurassent in Deum et duces; circa vesperam misit ad eos Deus coturnices, et tempore matutino manna de cœlo pluit: quo pane deinceps quadraginta annis vescebantur, donec pervenissent ad extremitatem terræ promissæ".

IX. Dophka.

X. Alush.

XI. Rephidim, ubi populo, ob defectum aquæ murmuranti, unde loco Meribæ et Massæ nomen inditum, Moses percussa petra aquam suppeditat: quæ et populum per desertum secuta est'.

Amalekitæ, lasso et fatigato Israelitarum exercitui in itinere occurrentes, in postremo agmine debilitate affectos cæciderunt: contra quos Moses pugnare jussit Jehosuam sive Josuam, filium Nunis, ministrum suum; cujus nomen Hoseam mutavit ille in Jehosuam'; sive Jesum". Ille Rephidimis cum Amalekitis dimicans, Mose in vertice collis orante, victoriam consecutus est. De ea gente perdenda Israelitæ mandatum accipiunt; et altare in perpetuam hujus rei memoriam extruunt*.

TERTIO mense.

XII. Sinai desertum; ubi castrametati sunt Israelitæ e regione montis Horebi: in eo deserto per integrum fere annum postea commorati. Anno enim ab exitu secundo, mensis secundi die vigesimo inde moverunt: anni vero primi "mense tertio, in die hac," eo pervenerunt": die nimirum eadem, sive ejusdem numeri cum mense tertio, (ut in libro quinto de Templo, capite septimo, pluribus confirmat Franciscus Ribera) h. e. mensis tertii die tertio, Junii 22. feria secunda.

Mose in montem ascendente, Deus significat se fœdus

Exod. 16. ver. 1-35.

P Exod. ibid. compar. cum Deut. cap. 8. ver. 2, 3. et Josh. cap. 5. ver. 12.

Exod. cap. 17. ver. 1-7. r Psalm. 78. ver. 16. 20.

cap. 9. ver. 21.

Ibid. 105. ver. 41. 1 Cor. cap. 10. ver. 4. et Deut.

Exod. cap. 33. ver. 11. Nehem. cap. 8. ver. 17. Act. * Deut. cap. 25. ver. 17, 18, 19. Num. cap. 10. ver. 11, 12.

Num. cap. 13. ver. 16.

cap. 7. ver. 45. et Heb. cap. 4. ver. 8.
Exod. cap. 17. ver. 8-16.

z Exod. cap. 19. ver. 1.

cum Israelitis renovare, eos sibi legibus obstringere, observantesque amore prosequi velle. Quibus annuentibus biduum, quo ad legem Dei reverenter excipiendam præpararentur, indicit; omnibus, excepto Mose et Aarone, montis accessu interdicit: posteaque summa cum majestate in montem, cernentibus omnibus ac trepidantibus, descendita.

Legem, decalogo comprehensam, Deus terribili voce promulgavit: quæ tamen promissionem gratiæ, Abrahamo ab eodem ante 430. annos factam, irritam non facitc.

Territo populo Deus per Mosem varias leges tradidita: quas ille in libro Fœderis scriptas populo proposuit. Deinde mane consurgens, exstruxit altare sub monte, et duodecim statuas pro duodecim tribubus Israelis: misitque juvenes Israelitarum (primogenitos, ut habet Chaldæus paraphrastes; quos sibi Dominus consecraverat, sacrorum administros', ante Leviticum sacerdotium institutum) qui sacrificia, primum expiatoria, deinde eucharistica, Domino obtulerunt. Quumque librum illum Fœderis (mandata, quæ Exodi capite vigesimo, et tribus sequentibus capitibus habentur, continentem) audiente populo Moses legisset; accipiens sanguinem oblatorum illorum vitulorum et hircorum, cum aqua et lana coccinea et hyssopo ipsum quoque librum et totum populum (sive duodecim illas statuas, duodecim tribus Israelis repræsentantes) aspersit: at ́que ita fœdus inter Deum populumque solenniter sanxit.

Moses et Aaron, Nadab et Abihu, et septuaginta e seniori bus Israelis, ascenderunt in montem; ibique gloriam Dei aspexerunt. Quibus inde descendentibus, Moses cum Josua ministro suo propius accedens, expectavit diebus sex, donec septimo die eum Deus alloqueretur: fuitque in

a Exod. cap. 19.

b Exod. cap. 20. Deut. cap. 5.

c Galat. cap. 3. ver. 17.

d Exod. cap. 20, 21, 22, et 23. cum Deut. cap. 4. ver. 13, 14.

e Exod. cap. 13. ver. 2 Num. cap. 3. ver. 13. cap. 8. ver. 16, 17. f Exod. cap. 19. ver. 22.

Exod. cap. 24. ver. 3-8. cum Heb. cap. 9. ver. 19, 20.

monte quadraginta dies et quadraginta noctes", sex illis expectationis diebus eo in numero comprehensis; cibum non comedens, nec aquam bibens'. Ubi de structura tabernaculi, sacerdotum ornamentis, consecratione, sacrificiis, &c. mandata accepit.

QUARTO mense.

d. Finitis quadraginta illis diebus et quadraginta noctibus, dedit Deus Mosi duas legis tabulas lapideas, sua manu fabrefactas et suo digito scriptas': celeriter illum descendere jubens, quod populus vitulum aureum sibi conflasset, et adoraret eum. Moses oratione sua Dei iram mitigat, e monte descendit, vidensque populum vituli festum in castris celebrantem, tabulas legis confringit sub ipso montem. Ob quarum confractionem annuum adhuc a Judæis observatur jejunium, mensis quarti die 17. quod nonnullos in eum induxit errorem, ut a die promulgationem decalogi proxime sequente 40. dies moræ Mosis in monte numerandos existimaverint; tempore intermedio, ad scribendum et recitandum librum fœderis, ipsumque fœdus inter Deum et populum ritibus solennibus pangendum requisito", penitus neglecto.

Moses, combusto et comminuto vitulo, tria idololatrarum millia, Levitarum ministerio, e medio sustulito.

Postridie Moses iterum in montem ascendens, Deum iterato pro populo deprecatur. Jubet eos ornatum deponere, tentorium conventus (quod tum supplebat locum tabernaculi a Bezaleele postea extructi) extra castra tendit: populoque iræ divinæ sensu ad resipiscentiam permoto, precibus suis tandem impetrat, ut non angelus, sed Deus ipse sit viæ dux.

Deus Mosem novas tabulas, prioribus similes, dolare et sequente die in montem ad se afferre jubet. Cui mane

[blocks in formation]
« AnteriorContinuar »