Imágenes de páginas
PDF
EPUB

num: cujus promissione prophetia hæc terminatur. In qua et illud notandum; tantam eo tempore apud exteros omnes sapientiæ Danielis fuisse famam, ut in proverbium abierit. Inde enim Deus Tyriorum regi, Ithobalo, insolentiam animi exprobrans; " Ecce," inquit, "sapientior es Daniele, quicquam occultum non absconditur tibid."

Eodem anno, mense primo, die septimo, Aprilis 26. feria tertia, Deus Ezekieli revelat, se regem Babyloniæ contra Pharaonem armaturum, et Ægyptios subversu

rume.

Eodemque anno, mensis tertii die primo, Junii 19. feria prima, ostendit Deus, Ægyptium non magis posse judicium ipsius effugere, quam Assyrius ante eum poterat'.

d. Anno Sedekia undecimo desinentes, mense quarto, die nono, Julii 27. feria quarta, quum invaluisset fames Hierosolymis, perrupta est civitas, et a Chaldæis occupatah.

Capta urbe, Sedekias rex et omnes bellatores noctu aufugerunt. Verum Sedekiam assecuta copiæ Chaldæorum in campestribus Jerichuntis, Riblam eum ad Nebuchadnesarem deduxerunt: ubi, occisis prius ejus liberis in conspectu ipsius, occæcatus ac deinde numellis chalybeis vinctus in Babyloniam deportatus est', completis eo modo prophetarum vaticiniis; quod oculis suis oculos regis Babyloniæ videret, sed Babyloniam non videret, quamvis ibi moriturus esset1.

Mense quinto, die septimo, Augusti 24. feria quarta, Nebuzaradan præfectus satellitum, a Nebuchadnesare missus, Hierosolymam ingressus est: et, comparatis per biduum rebus, decimo die, Augusti 27. ipso Sabbati die, (in quem fortasse mandati exsequutionem is consulto distulerat) templum Dei, ac palatium regis, cum reliquis ædi

c Ezek. cap. 26. ver. 1. ad finem capitis 28.

d Ezek. cap. 28. ver. 3.

f Ezek. cap. 31.

e Ibid. cap. 30. ver. 20-26.
Jerem. cap. 1. ver. 3.

h2 Reg. cap. 25. ver. 2, 3, 4. Jerem. cap. 39. ver. 2, 3. et cap. 52. ver. 5, 6, 7.

i 2 Reg. cap. 25. ver. 4-7. Jerem. cap. 39. ver. 4-7. et cap. 52. ver. 7—11. * Jerem. cap. 32. ver. 4. et cap. 34. ver. 3.

Ezek. cap. 12. ver. 13.

m 2 Reg. cap. 25. ver. 8.

ficiis Hierosolymorum, concremavit". Die septimo ignem iis subjectum fuisse, die autem decimo eadem deflagrasse, Lidyatus noster existimat. In cujus calamitatis memoriam, mensis quinti jejunium est institutum: quod et ad hunc usque diem a Judæis retinetur; sed nono, non decimo die mensis quinti, Ab, observatum. Destructum vero est templum, annoP Nebuchadnesaris 19. desinente: Olympiadis XLVIII. anno primo ineunte, Nabonasari 160. currente; postquam a Salomone condi cœptum est, annis 424. mensibus tribus, et diebus octo.

Eodem mense quinto, omnibus muris Hierosolymorum circumquaque dejectis, eos qui relicti fuerant in civitate, et eos qui defecerant ad regem Babyloniæ, et reliquum vulgi, una cum thesauris regis atque principum, et instrumentis domus Dei, deportavit Nebuzaradan in Babyloniam'. Sic migravit Juda e terra sua: ab initio regni Davidis anno 468. a decem tribuum distractione 388. ab Israelitici regni excidio 134.

n Jerem. cap. 52. ver. 13. cum cap. 39. ver. 8. Zachar. cap. 7. ver. 3. 5. cap. 8. ver. 19.

P Jerem. cap. 52. ver. 12. 2 Reg. cap. 25. ver. 8.

4 Jerem. cap. 1 ver. 3.

Jerem. cap. 39. ver. 8, 9. cap. 52. ver. 14—23. 2 Reg. cap. 25. ver. 1017. 2 Chron. cap. 36. ver. 18, 19, 20.

Jerem. cap. 52. ver. 27. 2 Reg. cap. 25. ver. 21.

ETAS MUNDI VI.

De populo tenuissimos, quibus nihil erat quicquam, reliquit Nebuzaradan in terra Judæ; ut essent vinitores et agricolæ: quibus rex Babyloniæ Gedaliam Ahikami filium, ejusdem gentis præposuit, sed absque ullo insigni regio, aut imperii nomine; quia præesse paucis et calamitosis, nulla dignitas erat: inquit, in fine libri primi sacræ suæ historiæ, Severus Sulpicius.

Seraja primarius et Sephania secundanus sacerdos, ac tres custodes liminis, primoresque alii a Nebuzaradane Riblam ad Nebuchadnesarem adducti, occisi ibi sunt. Serajæ vero filius, et post eum summus sacerdos, Jehosadakus captivus est abductus.

Jeremias vinctus catenis cum deportanda multitudine Ramam usque perductus, ibi a Nebuzaradane liberatur: optione ei data, ut vel in Babyloniam honorifice tractandus cum eo proficisceretur, vel cum reliquiis populi in deserta patria remaneret. Quam posteriorem conditionem ille eligens, ad Gedaliam præfectum, qui Mispa Benjaminitarum sedem suam fixerat, cum muneribus missus est.

Duces et milites, qui cum Sedekia Hierosolymis noctu aufugerante, in agris passim palantes, omnesque Judæi qui ad Moabitas, Ammonitas, et gentes finitimas se receperant, ad Gedaliam in patriam suam sunt reversi: ubi vini

a Jerem. cap. 39. ver. 10. cap. 40. ver. 5. 7. cap. 52. ver. 16. 2 Reg. cap. 25. ver. 11. 22, 23.

b Jerem. cap. 52. ver. 24-27. 2 Reg. cap. 25. ver. 18-21.

c 1 Chron. cap. 6. ver. 15.

Jerem. cap. 39. ver. 11-14. cap. 40. ver. 1-6.

2 Reg. cap. 25. ver. 4. Jerem. cap. 52. ver. 7.

et olei et æstivorum fructuum copiosum proventum collegerunt'.

Ismael Nethaniæ filius, Judæus e semine regio, a Baaliso Ammonitarum rege ad occidendum Gedaliam submissus, cum decem viris primariis, Mispæ familiariter ab eo sunt excepti; proditionis hujus detectoribus, malo suo, nullam fidem adhibentes.

3417. a. Mense septimo Ismael, cum decem suis sociis, Gedaliam, et Chaldæos, et viros militares Mispa repertos, nefarie trucidavith. In cujus cædis memoriam annuum Judæi observant jejunium mensis hujus septimi, Tisri, die tertio.

Altero post clam occisum Gedaliam die, octoginta ex illis, qui lugubri habitu Shecemo, Shilunte et Samaria munera et suffitum ad domum Dei in ruinis suis jam jacentem ferebant, Mispam per dolum ductos in urbis medio interemit Ismael; eorumque cadavera in Asæ regis puteum conjecit1.

Ismaeli regis filias et reliquum populum Mispa relictum in captivitatem ad Ammonitas abducenti, ad aquas Gibeonis cum exercitu occurrens Johanan filius Kareæ, captivos omnes liberavit: Ismaele, non amplius quam octo comitantibus, ad Ammonitas confugientek.

Johanan, et omnes copiarum præfecti, totusque populus juxta Bethlehemum considentes, Chaldæorum metu fugam in Ægyptum meditantur. Sed prius Jeremiam frequentes adeunt, sciscitantes divinum responsum: quod ille post decem dies retulit; verbis Dei universos hortatus, in solo patrio manerent. Si id fecissent, Dei præsidio tuendos nullumque a Babyloniis periculum fore: sin Ægyptum peterent, omnes ibi ferro ac fame diversoque mortis genere perituros. Sed plebs assueto malo insolens parendi salubribus consiliis, et divino imperio, profecta est in Ægyptum: ipso etiam Jeremia et Baruco filio Neriæ concomitante. Quibus Tahpanhesum usque pervenientibus, typo

Jerem. cap. 40. ver. 7-12. 2 Reg. cap. 25. ver. 23, 24.

Jerem. cap. 40. ver. 13-16.

h Ibid. cap. 41. ver. 1, 2, 3. 2 Reg. cap. 25. ver. 25.

Jerem. cap. 41. ver 4-9.

Ibid. cap. 41. ver. 16, 17, 18.

Ibid. cap. 41. ver. 10-15.

proposito, Jeremias excidium Ægypto a Nebuchadnesare, quem fugerant, inferendum prænunciatm.

b. Anno deportationis Jechoniæ duodecimo, mensis decimi die quinto, Januarii 25. feria quarta, nuncio ad Ezekielem perlato de percussis Hierosolymis; extremam desolationem ultimis Israelitarum reliquiis (post profectionem illam Ægyptiacam) in vastitatibus patriæ commorantibus eventuram propheta prædicit".

Anno eodem duodecimo, mense item duodecimo, die primo, Martii 22. feria quarta, contra Pharaonem, et de gravissima plaga per Nebuchadnesarem Ægyptiis infligenda, prophetat Ezekielo.

Die mensis decimo quinto de Pharaone et universa ejus multitudine ad inferos, inter gentes omnes incircumcisas, deducenda prophetat idem3.

De clade Israelitis Migdoli, non procul a mari rubro"; Taphanhesi, (sive Daphnis Pelusiis) Nophi, (sive Memphide) et in Pathrosi provincia apud Ægyptios habitantibus superventura vaticinatur Jeremias: ipsius Ægypti regis Pharaonis Hophræ (sive Apriæ) casu pro signo dato1.

Obadias propheta contra Idumæos, qui Judæorum calamitati eversis Hierosolymis insolentissime insultaverant, vaticinatur: quod et Jeremias, Ezechiel', et Psalmorum LXXIX. et CXXXVII. scriptores eodem fere tempore fecerunt.

3418. Cyrus, quum per annos duodecim, aut paulo amplius, in Persia cum patre vixisset, cum matre Mandane ab avo Astyage accersitus, in Mediam venit".

3419. b. Tyrus, Ithobalo ibi regnante, per annos tredecim a Nebuchadnesare est obsessa: quemadmodum, ex Philostrato et aliis rerum Phoeniciarum scriptoribus, refert Josephus; intra quod temporis spatium finitimi quoque Sidoniorum, Moabitarum, Ammonitarum, et Edomæorum populi a Babylonio videntur esse subacti; juxta prophetias

Jerem. cap. 42. et 43. cum Sever. Sulpic. histor. sacr. lib. 2.

Ezek. cap. 33. ver. 21-29.

P Ibid. cap. 32. ver. 17-32.

Jerem. cap. 44. ver. 1-30.

Ibid. cap. 25. ver. 12.

• Ibid. cap. 32. ver. 1-16.

4 Exod. cap. 14. ver. 2.

Ibid. cap. 49. ver. 7.

u Xenoph. institut. Cyri, lib. 1.

Antiqu. lib. 10. cap. 11. et lib. 1. contra Apion.

« AnteriorContinuar »